Αρχισαν τα οργανα. Στο "Βημα" η ιστορια Ψυχαρη-Τσιπρα περιγραφεται σε στυλ Γιαννη Μαρη, ως κατασκοπικο μυστηριο. Απαπα, δεν λεμε ονοματα, δεν θιγουμε οικογενειες. Ομως στις λεπτομερειες δεν κρυβεται ενας, αλλα δυο διαβολοι, που οσο και να διαστρεβλωνουν την αφηγηση προς οφελος τους, το συμπερασμα ειναι ενα: Οι "εκβιαστες" που μας απασχολησαν μεχρις αηδιας αυτες τις μερες, δεν ειναι παρα φτωχομπινεδες, μπροστα στους γιγαντες του εκβιασμου, πολιτικους, καναλαρχες και εκδοτες. Με δεδομενο οτι οι συναντησεις ηταν τετ-α-τετ με μονο αυτοπτη μαρτυρα μια... γάτα, το θριλλερ ειναι ιδανικο για χορηγους με γατοτροφες, επειδη εμεις τουλαχιστον δεν την "τρωμε" (την ιστορια.) Ειτε δειχνει τον Τσιπρα να ξεπουλιεται για στηριξη του συγκροτηματος Λαμπρακη (version Ψυχαρη) ειτε δειχνει τον Τσιπρα ηρωϊκο πολιτικο (μεν ξεραθειτε στο γελιο) που δεν ζητησε τιποτα και δεν εδωσε τιποτα (version Μαξιμου.)
Η μυθιστορηματικη αφηγηση του "Βηματος" αρχιζει καπως ετσι:
" Στην καρδιά του καλοκαιριού του 2014, πίσω από τις ημίκλειστες γρίλιες του παραθύρου ενός κομματικού γραφείου, ένας ανερχόμενος πολιτικός ηγέτης, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια χώρα της ευρωζώνης, που είχε μόλις κατορθώσει να κερδίσει τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014 και ετοιμαζόταν να εισέλθει στην τελική ευθεία για τη δημοκρατική... «κατάληψη» της εξουσίας, συζητούσε προβληματισμένος με έναν από τους εξ απορρήτων συνομιλητές του.
- «Αυτός ο ιστορικός εκδότης ζήτησε πάλι να με συναντήσει. Δέχτηκα, συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για όλα».
- «Και τι σας ζήτησε, κύριε πρόεδρε;».
- «Το πιστεύεις ότι δεν μου ζήτησε τίποτα; Αντίθετα, του έδωσα εγώ...».
- «Τι του δώσατε;».
- «Του είπα πως όταν κερδίσουμε την εξουσία θα του χαρίσω τα δάνεια της εκδοτικής επιχείρησής του και επίσης θα δώσω στον ίδιο ολόκληρο το κανάλι στο οποίο συμμετέχει. Αλλά παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να μη με υποστηρίζει, ούτε με τις εφημερίδες ούτε με το κανάλι του. Τι άλλο να κάνω;»
