1/9/2016
(( Ή πραγματικότητα τής άριστεράς είναι είκονική ))
____________________________________________________________________________________
Τού Νίκου Μαστοράκη:
Διανυουμε μια κοινωνικα, πολιτικα, ηθικα και οικονομικα εποχη, που μονο τα σημεια στιξης μπορουν να τη χαρακτηρισουν.
Η τελεια, που συμβολιζει την τελειωση, το οριστικο αλλα, με αλλη εννοια, και την τελειοτητα, εχει και με τις δυο εννοιες εξαφανιστει. Ολα μας τα θεματα ειναι με τρεις τελειες ... και πανε σωρηδον στις καλενδες.
Η ανω τελεια, αντιθετα, ειναι το καθημερινο μας modus operandi αφου τη βαζουμε σαν παυση στις εκκρεμοτητες μας, αδυνατοι να τις επιλυσουμε.
Η ανω-κατω τελεια, ειναι ισως το συμβολο της οριστικοτητας οτι σαν κοινωνια, εχουμε γινει ανω-κατω με το "κατω" να υπερτερει.
Το κόμμα, με αυτην η αλλη ορθογραφια, ειναι καταραμενο αφου το ακουσμα της λεξης και μονο φερνει εμετικες τασεις στον μεσο Ελληνα.
Ο ιδιος μεσος Ελληνα που μισει την ιδεα του "κομματος," ζει ο ιδιος σε κωμα ξεχνωντας το χθες του, απαξιωνοντας το σημερα και αναθεματιζοντας το αυριο.
Η παρενθεση ειναι χρησιμο δοχειο, οπου εναποθετουμε ολα εκεινα που αγαπησαμε στο παρελθον και εγκαταλειψαμε η μας εγκατελειψαν στο παρον.
Η παλαι ποτε οξεια, εχει μπει πια ως συνθετο της σηπτικης ασθενειας που περναμε.
Βασιλευει ομως σαν απολυτος αρχων το ερωτηματικο, με δισεκατομμυρια απ' αυτα τα διαβολεμενα συμβολακια να κυκλοφορουν στο αιμα μας πια.
Τα εισαγωγικα, παλι, εγιναν συμβολα υποκρισιας και δειλίας, αφου μεσα σ' αυτα βαζουμε οσα δεν τολμαμε να υπογραψουμε με τη γνωμη μας.
Τα ομοιωματικα ειναι συμβολο ολων των πολιτικων κομματων, συμφωνα με το λαϊκο δογμα "ολοι ιδιοι ειναι."
Εμεινε τελος το θαυμαστικο! Καταχρηστικα χρησιμοποιουμενο !!!!!!!!!!!!!!!!!!! απο Φουμπουκους, οταν δεν εχουν το χαρισμα του γραπτου λογου για να εκφραστουν.
Εγω το θαυμαστικο το φυλαω (με την απολυτη, ανεπιφυλακτη, αμετακινητη εννοια του) μονο για μια κατηγορια ανθρωπων: τους αθλητες των Παραολυμπιακων, γενναιους Πολεμιστες που σπανια θυμομαστε οτι υπαρχουν, εμεις που χεζομαστε απο τον φοβο μπροστα στο απλο κρυολογημα και εκεινοι που ξεπερνουν την αδυναμη ανθρωπινη σαρκικη φυση και νικανε κατα κρατος το δυστυχημα μιας αναπηριας. Παιδια ενος ανωτερου Θεου. Με ψυχη και πνευμα κατα πολυ ανωτερο απο των βολεμενων αρτιμελων της αναπηρης (απο ψυχη) κοινωνιας μας.
Το παραπανω ηταν κατι που ηθελα πολυ καιρο να δηλωσω. Κι ευχαριστω που, μεσα στην υστερια σας να βλεπετε μονο φωτογραφιες (το fast food της αναγνωσης) αντι να διαβαζετε, ειχατε την υπομονη να διαβασετε αυτο το σημειωμα μεχρι το τελος. Χρησιμοποιειται και σαν αντιδοτο στη δυσωδια των ημερων.
Η τελεια, που συμβολιζει την τελειωση, το οριστικο αλλα, με αλλη εννοια, και την τελειοτητα, εχει και με τις δυο εννοιες εξαφανιστει. Ολα μας τα θεματα ειναι με τρεις τελειες ... και πανε σωρηδον στις καλενδες.
Η ανω τελεια, αντιθετα, ειναι το καθημερινο μας modus operandi αφου τη βαζουμε σαν παυση στις εκκρεμοτητες μας, αδυνατοι να τις επιλυσουμε.
Η ανω-κατω τελεια, ειναι ισως το συμβολο της οριστικοτητας οτι σαν κοινωνια, εχουμε γινει ανω-κατω με το "κατω" να υπερτερει.
Το κόμμα, με αυτην η αλλη ορθογραφια, ειναι καταραμενο αφου το ακουσμα της λεξης και μονο φερνει εμετικες τασεις στον μεσο Ελληνα.
Ο ιδιος μεσος Ελληνα που μισει την ιδεα του "κομματος," ζει ο ιδιος σε κωμα ξεχνωντας το χθες του, απαξιωνοντας το σημερα και αναθεματιζοντας το αυριο.
Η παρενθεση ειναι χρησιμο δοχειο, οπου εναποθετουμε ολα εκεινα που αγαπησαμε στο παρελθον και εγκαταλειψαμε η μας εγκατελειψαν στο παρον.
Η παλαι ποτε οξεια, εχει μπει πια ως συνθετο της σηπτικης ασθενειας που περναμε.
Βασιλευει ομως σαν απολυτος αρχων το ερωτηματικο, με δισεκατομμυρια απ' αυτα τα διαβολεμενα συμβολακια να κυκλοφορουν στο αιμα μας πια.
Τα εισαγωγικα, παλι, εγιναν συμβολα υποκρισιας και δειλίας, αφου μεσα σ' αυτα βαζουμε οσα δεν τολμαμε να υπογραψουμε με τη γνωμη μας.
Τα ομοιωματικα ειναι συμβολο ολων των πολιτικων κομματων, συμφωνα με το λαϊκο δογμα "ολοι ιδιοι ειναι."
Εμεινε τελος το θαυμαστικο! Καταχρηστικα χρησιμοποιουμενο !!!!!!!!!!!!!!!!!!! απο Φουμπουκους, οταν δεν εχουν το χαρισμα του γραπτου λογου για να εκφραστουν.
Εγω το θαυμαστικο το φυλαω (με την απολυτη, ανεπιφυλακτη, αμετακινητη εννοια του) μονο για μια κατηγορια ανθρωπων: τους αθλητες των Παραολυμπιακων, γενναιους Πολεμιστες που σπανια θυμομαστε οτι υπαρχουν, εμεις που χεζομαστε απο τον φοβο μπροστα στο απλο κρυολογημα και εκεινοι που ξεπερνουν την αδυναμη ανθρωπινη σαρκικη φυση και νικανε κατα κρατος το δυστυχημα μιας αναπηριας. Παιδια ενος ανωτερου Θεου. Με ψυχη και πνευμα κατα πολυ ανωτερο απο των βολεμενων αρτιμελων της αναπηρης (απο ψυχη) κοινωνιας μας.
Το παραπανω ηταν κατι που ηθελα πολυ καιρο να δηλωσω. Κι ευχαριστω που, μεσα στην υστερια σας να βλεπετε μονο φωτογραφιες (το fast food της αναγνωσης) αντι να διαβαζετε, ειχατε την υπομονη να διαβασετε αυτο το σημειωμα μεχρι το τελος. Χρησιμοποιειται και σαν αντιδοτο στη δυσωδια των ημερων.
