Τού Νίκου Μστοράκη:
Επειδη ο ακρως επιστημονικος ορισμος που χρησιμοποιησα ανασηκωσε φρυδια, θεωρω υποχρεωση μου να εξηγησω τα ανεξηγητα αλλιως "ευκολως εννοουμενα." Για μενα, φιλανθρωπια ειναι αυτο που κάνεις απο εσωτερικη σου αναγκη, υποκυπτοντας σε ισχυρη παρορμηση και συναισθημα. Το κανεις αθορυβα, ανωνυμα, κρυφα. Οταν το κανεις και μετα το διαφημιζεις στα ΜΜΕ του συζυγου, του αρραβωνιαρη, του γκομενου κι οταν βγαινεις ο ιδιος να λες ποσο φιλανθρωπος εισαι, τοτε η φιλανθρωπια ειναι γιαλαντζι και εξυπηρετει ιδιωτικα συμφεροντα, μονομανιες αυτοπροβολης και αλλα, πολλες φορες υποπτα κινητρα. Και τα ιδια πιστευω και για τις "μεγαλοφιλανθρωπιες" σαν την Unesco π.χ. οταν η φιλανθρωπια μετατρεπεται σε υδροκεφαλικο εταιρικο συμπλεγμα, οπου 80% απο τα εισοδηματα (ο οβολος των αφελων) πηγαινει σε μισθους, ενοικια, γραφεια, ταξιδια, γευματα και γενικα εξοδα.
