Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας:

Το Grexit τέλειωσε - τώρα αργός θάνατος

****** 

 
      13/11/2015
 

Του Γιώργου Λακόπουλου

Η φορτισμένη από τις αποκαλύψεις Πανούση ατμόσφαιρα των ημερών κράτησε σε δεύτερο πλάνο τις διαβουλεύσεις με την τρόικα για την πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου. Έτσι δεν αναδείχθηκε το νέο στοιχείο των σχέσεων της χώρας με τους δανειστές, έτσι όπως τις διαμορφώνει αυτή την περίοδο η συμπεριφορά της κυβέρνησης Τσίπρα. 

Αυτή η συμπεριφορά διογκώνεται ηρωικά στο επικοινωνιακό πεδίο για να δείξει στο εσωτερικό ακροατήριο ότι η κυβέρνηση έχει πάντα μέσα της την αριστερή φλόγα: ορίζει "κόκκινες γραμμές" και "δεν θα υποκύψει στις αξιώσεις των θεσμών" -όπως αρέσκονται να αποκαλούν την τρόικα.

Αυτά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν αξιώσεις, ούτε αντιστάσεις σ' αυτές. Υπάρχει μόνο μια συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καταπίνοντας τον εαυτό της και καμπόσα από τα παλαιότερα στελέχη της. 

Αυτή η συμφωνία δεν είναι διαπραγματεύσιμη, ούτε υπόκειται σε "πολιτικές συμφωνίες", όπως άρχισαν να ψελλίζουν εκ νέου κάποια κυβερνητικά χείλη. Ή εφαρμόζεται ή όχι. Έτσι υπογράφτηκε άλλωστε: take it, or leave it. Μια πρακτική εντελώς συνηθισμένη στις διεθνές διαβουλεύσεις. 

Ότι ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να την περάσει από ένα Δημοψήφισμα απλώς επιβάρυνε τα δεδομένα της ελληνικής πλευράς. Άρα η συμφωνία έγινε πιο απαιτητική για να καλυφτούν οι τρύπες που προκλήθηκαν στην οικονομία και η απώλεια χρόνου. Εξ ου και είναι πλέον key studies για τις σχολές πολιτικής επιστήμης: πώς όταν δεν παίρνεις σε μια διαπραγμάτευση ένα κακό σενάριο οδηγείσαι στο χειρότερο και βγαίνεις και ευχαριστημένος από πάνω.

Πολλοί νομίζουν ότι οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις είναι κάτι σαν ριμέικ της περασμένης άνοιξης. Καμιά σχέση. Το έχουν ξεκαθαρίσει δημοσίως, αλλά και κατ' ιδίαν στον Πρωθυπουργό, όλοι οι εμπλεκόμενοι: αν στραβώσει η συζήτηση δεν θα ξαναπαιχθεί το ίδιο έργο, με αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ να διαδέχονται Συνόδους Κορυφής και τούμπαλιν. Απλώς θα τραβηχτούν να βύσματα και τα "ελληνικά" θα μπουν στο ψυγείο. Ήτοι η χώρα θα καίγεται και τα θέματά της δεν θα υπάρχουν στην ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων.

Να το πούμε αλλιώς. Το Grexit πράγματι πέθανε -όπως λέει η κυβέρνηση. Αλλά, ζήτω ο αργός θάνατος. Το Grexit ήταν μεταξύ απειλής και προειδοποίησης. Από αυτή την άποψη μπορεί να ήταν και μπλόφα απέναντι στην μπλόφα, σε κάποιες περιπτώσεις. ΄Η μέσο πίεσης προς τους Βαρουφακο-τσακαλώτους, να ξεκαβαλικέψουν. 

Τώρα ο κίνδυνος είναι η κήρυξη συλλογικής αδιαφορίας για την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα θα είναι να σαπίσει σταδιακά –μαζί με την κυβέρνησή της– εντός της Ευρωζώνης. Αυτό είναι το μήνυμα που δεν επέτρεψε η συγκυρία να αναδεχθεί. 

Ενδεχομένως κάποιοι στην κυβέρνηση να νομίζουν ότι με την επιστροφή στην παλιά ρητορική κέρδισαν χρόνο και "δημοσιονομικό έδαφος". Στην πραγματικότητα συμβαίνει αυτό που έλεγε ο ηθοποιός Γουώλτερ Ματάου: "Ο γιατρός μου έδωσε έξι μήνες ζωής και όταν δεν μπορούσα να πληρώσω τους λογαριασμούς, μου έδωσε άλλους έξι".