Υπαρχει τουλαχιστον μια ημερα τον χρονο που ο μεσος Ελληνας θυμαται οτι ειναι Ελληνας. Οι αμφισβητουμενοι πατριωτες (πολιτικοι, κομματοσκυλα, παρατρεχαμενοι) τη μια αυτη μερα στεκονται κλαρινο στο ακουσμα ενος εθνικου υμνου που δεν τους λεει τιποτα και κοιτουν τη σημαια με καθολου πειστικη υποκρισια συγκινησης.
Πανε στην παρελαση για photo op και με την ελπιδα οτι καποιοι αφελεις (η ρομαντικοι) θα πιστεψουν οτι οι "επισημοι" δινουν... αιγλη στη γιορτη και θα τους θυμηθουν στις επομενες εκλογες.
Απο τη γενια του '40 μεχρι το καθεστωτικο ασκέρι της σημερον, εχουν περασει κυματα ανικανων και αναξιων απο τις εξεδρες των "επισημων." Οι σημερινοι ανικανοι, μαλιστα, ειχαν και την εκδικητικη μισαλλοδοξια να καταργησουν τις παρελασεις, ει δυνατον να καταργησουν και τη σημαια και τον εθνικο υμνο. Βεβαια ψευταριστερες ιδεοληψιες πνιγονται στην υγρη ονειρωξη της εξουσιας κι ετσι μαντροσκυλα, προδοτες, κλεφτες, ψευτες, επιορκοι, λιποτακτες και βιαστες της δημοκρατιας, θα στριμωχτουν και φετος στην παρελαση για να τους κανει "κοντινο" η θλιβερη ΕΡΤ.
Για μας τους υπολοιπους, που αποφευγουμε τα ταρατατζουμ, αρκει η ριζωμενη πεποιθηση οτι γεννηθηκαμε με την Ελλαδα μεσα μας και κανενα πολιτικο καρκινωμα δεν μπορει να μας την καταλυσει.
