Newsletter

Εγγραφείτε στο newsletter μας:

Το ΣτΕ ακύρωσε απόφαση του Λαφαζάνη

****** 

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
 
Τής Μαρίας Δήμα:

Την... πεπατημένη που έχει ακολουθήσει σε όλες τις αποφάσεις του σε ό,τι αφορά την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» εφάρμοσε για ακόμα μία φορά το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο δέχθηκε τα επιχειρήματα της εν λόγω εταιρείας για τη μεταλλουργική μονάδα χαλκού, χρυσού και θειικού οξέος στη θέση Μαντέμ Λάκκο της Χαλκιδικής.

Το Ε΄ Τμήμα του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου απεφάνθη όχι μόνο για το αν ο τέως υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΑΠΕΝ) Παναγιώτης Λαφαζάνης επέδειξε κωλυσιεργία για την έγκριση των προσαρτημάτων των τεχνικών μελετών της μεταλλουργίας χαλκού και χρυσού και του νέου εργοστασίου εμπλουτισμού, αλλά έκρινε και τη μετέπειτα απόφαση Λαφαζάνη να επιστρέψει τον σχετικό φάκελο επισημαίνοντας «ενδεικτικά και όχι εξαντλητικά» τις ελλείψεις του.

Και φυσικά μετά τη χθεσινή δημοσίευση της εν λόγω απόφασης, αρκετοί εξωθεσμικοί παράγοντες, όπως και μερίδα των ΜΜΕ, προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα, προεξοφλώντας την ακύρωση της πρόσφατης απόφασης του νυν υπουργού ΠΑΠΕΝ Π. Σκουρλέτη να διακόψει προσωρινά τη λειτουργία κάποιων μεταλλείων της εταιρείας στη Χαλκιδική.

 

Kινητοποιήσεις κατά της εξόρυξης χρυσούPHASMA/ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Πιο συγκεκριμένα, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, με την απόφασή του (υπ’ αριθμόν 3191/2015) ακύρωσε την υπ’ αριθμόν ΔΜΕΒΟ/Α/Φ.5.1 6/οικ. 175135/1047 28.4.2015 απόφαση του περασμένου Απριλίου, με την οποία η τότε ηγεσία του ΥΠΑΠΕΝ επέστρεφε τον σχετικό φάκελο ως ελλιπή καθώς για τη λειτουργία των μεταλλείων Κασσάνδρας διαπίστωνε ότι «δεν έχει εκτελεστεί πρόγραμμα δοκιμών σε κατάλληλη ημιβιομηχανική κλίμακα, επί τόπου του έργου».

Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ, που συνεδρίασε στις 15 Ιουνίου 2015, έκρινε ότι η παράλειψη της «οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας να προβεί στην έγκριση του προσαρτήματος 6 της τεχνικής μελέτης του υποέργου Ολυμπιάδας» που δεν έγινε εντός 60 ημερών ως όφειλε το υπουργείο, ως λόγος ακύρωσης «είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος». Αυτό σε ό,τι αφορά την προσφυγή, δηλαδή την παράλειψη μιας διοικητικής πράξης.

Το ΣτΕ, ωστόσο, κρίνοντας επί της ουσίας και την απόφαση που ακολούθησε, κατέληξε πως «η αιτιολογία τού ως άνω εγγράφου ότι δεν έχει εκτελεστεί πρόγραμμα δοκιμών σε κατάλληλη ημιβιομηχανική κλίμακα επί τόπου του έργου είναι αφ’ ενός μεν αόριστη, καθ’ όσον δεν εξειδικεύει ποια συγκεκριμένη πλημμέλεια αποδίδει στο πρόγραμμα δοκιμών που έχει εκτελέσει η αιτούσα (κλίμακα δοκιμών, τόπος, xρησιμοποιηθέντα πετρώματα), αφ’ ετέρου δε και πλημμελής διότι δεν αιτιολογεί τον λόγο για τον οποίο απορρίπτει ως μη αξιόπιστα τα παραχθέντα πορίσματα των δοκιμών, από τα οποία προκύπτει η εφαρμοσιμότητα της μεταλλουργικής μεθόδου και στο συγκεκριμένο μίγμα τροφοδοσίας (χαλκοπυρίτη-αρσενοπυρίτη-σιδηροπυρίτη) και η καλή προσαρμογή του σε βιομηχανικό επίπεδο, προς διακρίβωση των οποίων είχε εξάλλου τεθεί ο όρος από τη διοίκηση».

Σύμφωνα με την απόφαση, «οι ισχυρισμοί αυτοί είναι απορριπτέοι και ως αβάσιμοι γιατί μόνο το γεγονός ότι οι δοκιμές δεν διενεργήθηκαν επιτόπου, ανεξαρτήτως του εάν αυτό ήταν εφικτό, δεν αρκεί για να στηρίξει την απόρριψη των διενεργηθεισών σε εξειδικευμένο εργαστήριο δοκιμών σε ημιβιομηχανική κλίμακα με μεταλλεύματα που είτε έχουν παραχθεί επιτόπου (αρσενοπυρίτες Ολυμπιάδας) είτε έχουν αποδεδειγμένως παρόμοια ορυκτολογική και χημική σύσταση με τα τοπικά (χαλκούχο μετάλλευμα του κοιτάσματος Bajo de Alumbrera Αργεντινής, σύμφωνα με την προσκομισθείσα από 18.1.2012 γνωμάτευση του καθηγητή του τομέα Ορυκτολογίας και Πετρολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών).

»Δεδομένου δε ότι, ως προκύπτει από το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης πράξης, η μη έγκριση του προσαρτήματος στηρίχθηκε κυρίως στην κατά τα ανωτέρω μη επαρκή αιτιολογία περί μη πληρώσεως του όρου περί διενέργειας επιτόπιων ημιβιομηχανικών δοκιμών, η δε επεξεργασία των λοιπών υποβληθέντων στοιχείων και η διατύπωση των παρατηρήσεων που ενσωματώθηκε στο έγγραφο έγινε κατά τρόπο ενδεικτικό, η προσβαλλόμενη πράξη θα πρέπει να ακυρωθεί στο σύνολό της, να αναπεμφθεί δε η υπόθεση στη διοίκηση προς νέα νόμιμη κρίση».