Τού Νίκου Μαστοράκη:
Ταινια φρικης. Καπου στην αγριαδα μιας ερημιας σκεψης και αδειοσυνης νου, υπαρχει μια καλυβα, γνωστη και ως Καλυβα του Μπαρμπα ΘωΜαξ, που κρυβει τον υστατο τρομο. Μια παρεα αδοκιμων, γνωστη και ως "παρεα της Αιγινας," αποφασιζει να περασει το Σαββατοκυριακοδευτερο με τον ιδιο τροπο που περνουσαν την πενταημερη οι μαθητες του Λυκειου. Χαχαχουχα, γελανε, φτυνουνε, βριζουνε, μεθανε με εξουσια, υποσχονται μαλακιες και γραφουν μαθητικες εκθεσεις που, πραγμα αλλοκοτο, αυτοκαιγονται πριν καν τελειωσουν. Λιγο μετα την αφιξη τους στην Καλυβα, ανακαλυπτουν πως υπαρχει μεν εισοδος αλλα οχι εξοδος. Αποκλεισμενοι εκει μεσα, αντιμετωπιζουν επιθεσεις πολτεργκαϊστ, που συντομα στρεφουν τον ενα εναντιον του αλλου, μεχρι τη Δευτερα που, μπροστα στην υστερικη μανια των europoltergeist ουτε ενας απο αυτους δεν θα εχει επιζησει.
