Διασφαλίζει την αποτελεσματική κατάσταση επιβάλλουν ποινικέςWil Riera
Λέων Felipe Campos και ο Έκτορας Bujanda .- Για χρόνια τα προφίλ τους παραβάτες, ποιοτική τους κατάσταση σχετικά με τη βία σε έρευνες επέκτασης έχουν δώσει κάποια φήμη του «χρησμό από τα χειρότερα." Ένα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης, μερική φήμη δεν αντιστοιχεί στα χρόνια της βύθισης στη λαϊκή ζωή. Έχει αναπτύξει μια μοναδική ευαισθησία γύρω από τους φτωχούς και ταπεινούς ανθρώπους, ο οποίος έχει πάντα το είδος λέξεις που σχετίζονται με αξίες όπως η ζωή και η συνύπαρξη.
Κοινωνικής Ασφάλισης στη Βενεζουέλα, μια χώρα με μια τεράστια αίσθηση της αλληλεγγύης, αν την οικογένεια και τους φίλους σας? ότι δεν είναι σύμφωνη με τη λέξη "οριακό"? ισχυριζόμενη ότι έχει μειωθεί η ηλικία των δολοφόνων και αυτό τους κάνει πιο επικίνδυνο? και αναγνωρίζει ότι δεν ξέρετε πώς μπορείτε να κερδίσουμε αυτή τη μάχη κατά του εγκλήματος, περιγράφουν με σαφήνεια την πολυπλοκότητα του Πατέρα Αλεχάντρο Μορένο.
Λέει ότι και περισσότερο: δεν υπάρχει κρατική ή, ακόμα χειρότερα, επί του παρόντος αποτελεσματικό κράτος είναι εκείνο που έχει επιβληθεί εγκληματικές ομάδες.
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ορίζονται από το σχήμα τους, ενδυμασία τους ή το άμεσο περιβάλλον τους. Σε αυτή ιερέας Salesian περιγράφει καλύτερα την εν εξελίξει έρευνα σχετικά με τους τρόπους της ζωής στη γειτονιά και τι έχει καταφέρει να συλλέξει και χωματερή, από εκεί, στα βιβλία, δοκίμια, ομιλίες και συνέδρια. Για παράδειγμα, το συμπέρασμα ότι υπάρχουν δύο τομείς της κοινωνίας που έχουν αναφερθεί ποτέ, πράγμα που αντιπροσωπεύει το λόφο και τα κτίρια.
Γεννήθηκε στην Ισπανία, αλλά για περισσότερο από 50 χρόνια ζουν σε μια γειτονιά του Καράκας, η οποία έχει πάντα προτίμησε να κρύψει ακρίβεια. Τέθηκε σήμερα στη δεκαετία του ογδόντα και από μέτρια γραφείο του τυλιγμένο σε βιβλία, η εμφάνιση και η φωνή του Alejandro Moreno, ψυχολόγος, θεολόγος, φιλόσοφος και γιατρός των κοινωνικών επιστημών έχουν γίνει σαν τις λεπίδες του μικρού ανεμιστήρα συνοδεία πίσω επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή σας: σχεδόν ανώνυμα στα σκοτεινά δυναμική της πολιτικής και παιχνίδι εξουσίας στη Βενεζουέλα.
Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, ότι η περισσότερη συζήτηση στα μέσα ενημέρωσης, εκτός εάν ζητήσει πολιτικούς θεσμούς και φορείς που είναι υπεύθυνοι για την παραγωγή μιας βιώσιμης λύσης σε αυτόν τον πόλεμο μας, η οποία έχει αρχίσει να καταβροχθίσει τη χώρα. Μια Τσάβες και antichavistas ίδια.
Οι εγκληματίες επιβάλλουν αποτελεσματικές κατάσταση
Εμείς -Comencemos με διάγνωση, ποια κατάσταση βρισκόμαστε σε σχέση με την εγκληματική βία;
-Η Πλαίσιο της βίας δεν είναι νέα. Από τη δεκαετία του ογδόντα, η βία στη Βενεζουέλα είχε κρίσιμες στιγμές, ο πρώτος ήταν ο Καρακάσο. Είχαμε ένα ποσοστό ανθρωποκτονιών που αντιστοιχούσε σε γενικές γραμμές τον παγκόσμιο μέσο όρο, ήμασταν εντός των φυσιολογικών ορίων, σε εισαγωγικά, αλλά με την Καρακάσο ο αριθμός αυτός πετάχτηκε πάνω και όχι προς τα κάτω εκεί, να σταθεροποιηθεί.
Το δεύτερο κρίσιμο σημείο ήταν απόπειρα πραξικοπήματος το 1992, και αφορούσαν τη στρατιωτική, ο Τσάβες και τις προθέσεις του για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Ήταν το ίδιο, το ποσοστό αυξήθηκε και σταθεροποιήθηκε. Κατά τη διάρκεια της Καλντέρας, αυξήθηκε και έπεσε, αλλά όχι δραματικά. Το 1998 και το 1999, με την αλλαγή της κυβέρνησης, πήρε ένα άλλο άλμα και ότι το σχήμα έγινε μια ανοδική σπείρα.
Το 1987, για παράδειγμα, ήμασταν σε 8 δολοφονίες ανά 100.000 κατοίκους, περισσότερο ή λιγότερο. Σήμερα είμαστε σε 83 και ο πληθυσμός δεν έχει δεκαπλασιαστεί. Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
«Και ποιοτικά, ποια είναι η κατάσταση της εγκληματικότητας, κυρίως ότι προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα;
Θέλω να διευκρινίσω ότι σε άλλους κοινωνικούς τομείς υπάρχουν εγκλήματα, αλλά δεν έχουν μεγάλη δημοσιότητα. Τώρα, μιλώντας για το δημοφιλές, το οποίο είναι αυτό που μελετάμε, για πρώτη και gravísimo- είναι η δραστική μείωση της ηλικίας των θυμάτων και των δραστών. Εμείς στην οργάνωση αυτή, η οποία απορρέει από την ανησυχία να καταλάβουμε το στυλ της Βενεζουέλας λαϊκής ζωής, ζούμε σε δημοφιλείς τομείς για χρόνια και βλέπουμε καθημερινά.
Εάν σε οποιαδήποτε στιγμή ο μέσος όρος ηλικίας του δράστη ήταν περίπου 18 ή 20 χρόνια, πρέπει τώρα να περπατήσετε περίπου 15 ή 16 χρόνια, αλλά με υψηλή συχνότητα σε νεότερες ηλικιακές ομάδες. Στην έρευνά μας διαπιστώσαμε ότι όλα τα θέματα δηλαδή την ένταξή τους στο βίαιο έγκλημα αρχίζει, περισσότερο ή λιγότερο, σε 14 χρόνια. Μπορείτε να πείτε ότι σήμερα η αρχή πολλών από τις παραβάτες είναι περίπου 12. Έχουμε δει τεράστια πράγματα.
Τι σημαινει αυτο?
Πολύ σοβαρό, επειδή η preteen έφηβος και δεν έχουν ούτε την εμπειρία ούτε την ικανότητα να επεξεργάζονται πραγματικότητα ορθολογικά, όπως ένας ενήλικας θα μπορούσε να την έχει. Ο ενήλικος, ακόμη και ποινικό, το οποίο υπολογίζεται με τον ίδιο κίνδυνο, τις συνθήκες κινδύνου, και υπάρχει μια ορισμένη εσωτερικού ελέγχου, εκτός από τον έλεγχο των εξωτερικών που μπορεί να είναι από την κοινότητα ή την οικογένεια.
Preteens δεν είναι τόσο καθαρά παραλογισμός, αλλά δεν υπάρχει λογική, αντικειμενική παρατήρηση της πραγματικότητας στην οποία κινούνται. Κυριαρχεί σε αυτές τις συναισθηματικές παρορμητικότητα, τέτοια ώστε για κάθε κατάσταση τους προκαλεί θυμό ή ενόχληση οποιουδήποτε είδους, είναι εύκολο να μετακινηθούν από το συναίσθημα στη δράση, χωρίς λόγο ή να υπολογίζει τις συνέπειες. Είναι πολύ πιο επικίνδυνο.
Έχετε δει τις διαφορές με αυτό που έρχεται μετά το ψήσιμο μεταξύ preteen και έναν ενήλικα;
-Το Έφηβος αποδράσεις εύκολα κατηγορούν. Σύμφωνα με την εμπειρία μας, για την πρώτη δολοφονία δεν μπορεί να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ. Ίσως. Αλλά 24 ώρες έχει ήδη εισέλθει σε μια κατάσταση αδιαφορίας για ό, τι έκανε και ότι πρόκειται να κρατήσει, εκτός εάν ο νεαρός έχει μια συλλογή της ηθικής εμπειρίας, με έδρα την οικογένειά σας έχουν δώσει θετικές εμπειρίες.Υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις επίσης, φυσικά, αλλά δεν είναι η πλειοψηφία. Ο ενήλικας ήδη ωριμασμένο σε ίδια και τι πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ό, τι μπορείτε να παράγετε κίνδυνο.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι; Πτώση στα χέρια της αστυνομίας, αν και υπάρχουν 94% της ατιμωρησίας, έτσι δεν είναι μεγάλη υπόθεση, ή να προκαλέσει την αντίδραση των άλλων-ναι φίδια. Όταν είναι επιλεγμένο, περιμένουν και να σκοτώσει, ο χρόνος δεν μετρά, μπορεί να χρειαστούν τέσσερα, πέντε ή δέκα χρόνια. Ως εκ τούτου, έρχονται οι μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ των ομάδων. Δεν θα έλεγα μπάντες.
Γιατί όχι?
Επειδή μια ταινία είναι κάτι που οργανώνεται, όπου υπάρχει ένα κέντρο εξουσίας και ένα εξαρτώμενο από αυτό το κέντρο εξουσίας. Υπάρχει μια πολύ άκαμπτη οργάνωση, όπως σε συμμορίες φαρμάκου, για παράδειγμα. Για τα αγόρια, οι οποίοι όλο και νεότεροι, δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι, πάνε εκπαίδευση. Δεν είναι εγγενώς οργανωμένες ομάδες? Μερικές φορές είναι φίλοι, η οποία είναι πολύ Βενεζουέλα, η "ένας προς έναν" συναισθηματική. Αυτές οι ομάδες είναι ασταθείς, χάνουν κάποια, άλλοι έρχονται ή όχι εσωτερικές διαμάχες και τη θανάτωσή τους. Αλλά πόσο σοβαρό και επικίνδυνο είναι όταν ξεκινάτε να συνδεθείτε. Πάντα ήταν, περισσότερο ή λιγότερο, αλλά τώρα θέλετε να συνδέσετε περισσότερες και σχηματίζουν δίκτυα: μια γειτονιά με άλλες γειτονιές. Και αν συνεχίσουν ως έχουν, ανά πάσα στιγμή, θα κυριαρχήσουν κοινωνία.
Αλλά ένα δίκτυο περιλαμβάνει μια ροή κάτι.
-πληροφορίες ροής. Ροή όπλα, τεχνικές, ιδέες.
Νομίζετε ότι γεννιέται ένα δίκτυο μικρών στρατών;
Χτίζει ένα αποτελεσματικό κράτος κάτω από το επίσημο κράτος αναποτελεσματικό και άκυρη.
-¿Un Παρακράτος;
Όχι, ένα κράτος. Τι κάνει το κράτος; Που διέπουν τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Οι ομάδες αυτές θα διέπονται σχεδόν σε κάθε γειτονιά. Σε έξι, οι άνθρωποι δεν είναι πλέον στο δρόμο και όταν φεύγει θα πρέπει να κοιτάξουμε γύρω μας για να δούμε τι θα συμβεί. Δεν μπορούν να ζήσουν σε μια τέτοια θέση, θα πρέπει να κινηθούν. Ακόμη και αγάπη: Δεν μπορώ να σχετίζονται με ορισμένες κορίτσι ... δεν ξέρω αν μπορώ να εξηγήσω. Και αυτές οι ομάδες, όπως είναι η σύνδεση και τη δημιουργία δικτύων, θα οικοδομήσουμε μια πλήρη κατάσταση. Το αποτελεσματικό κράτος.
Οι κύκλοι της βίας
Είναι εγκληματίες που έχουν περισσότερη δύναμη από ό, τι άλλα;
Ελάτε τώρα σε αυτή την πτυχή. Μιλώ για τα αγόρια ή νεαροί ενήλικες, διότι συνήθως ο δημοφιλής δράστης δεν υπερβαίνει τα 25 έτη, το 70% έχουν σκοτωθεί πριν. Παίρνουν αυτό που θέλουν και όχι τιμωρία ή αρνητικές συνέπειες.
«Τι θέλετε;
-Τι Παρακινεί είναι βασικά καθόλου χρήματα, ότι πάρα πολύ, αλλά το σεβασμό όλων. Αφίσα, το κύρος, σημασία. Δημιουργήστε το φόβο, κυριαρχεί μια ομάδα.
-¿Mujeres;
Φυσικά, πάρα πολύ, αλλά τα κορίτσια για το κύρος, όχι για τα κορίτσια. Έχουν καλή ποδήλατα επειδή παράγουν σεβασμό. Έχουν καλή επώνυμα ρούχα, να τα πάρετε πολύ άσχημα, αλλά το κάνουν, και αυτό σημαίνει ότι το κύρος. Για παράδειγμα, όταν κάποιος σκοτώνεται από ένα ζευγάρι παπούτσια δεν είναι από το ζευγάρι παπούτσια, αλλά για τη μάρκα.
Τώρα, υπάρχουν οι κοινές ομάδες οργανωμένου εγκλήματος οργάνωση και εδώ και ότι αδίκημα αναμιγνύεται από το κύρος του οργανωμένου, όπως οι συμμορίες ναρκωτικών, οι οποίες διέπονται από τους παρόντες φορά pranes φυλακή αδίκημα. Υπάρχουν πόλεις στην Βενεζουέλα, συνολικά, διέπονται από pranes από τη φυλακή που βρίσκεται σε αυτή την πόλη.Είναι εκεί για αποτελεσματική κυβέρνηση. Έχουν διανεμηθεί περιοχές, μία για εσάς και τους άλλους να σας, όχι μόνο έχουν τοποθετήσει εκεί για ποινικό έλεγχο τους, αλλά και για τον έλεγχο πάνω από τους ανθρώπους.
Υπάρχει κερδοσκοπία σχετικά με τον έλεγχο που έχει το Ανέβηκαν σε διάφορες πόλεις της Guárico κατάσταση, για παράδειγμα.
«Μιλώ pranes από τη φυλακή. Η Ανέβηκαν έξω και να τις γνώσεις μου, που δραστηριοποιούνται στον τομέα, βασικά.
Είναι Ας πάμε πίσω στην ηλικία αυτών των ολοένα και πιο νεαρούς παραβάτες, είναι ένα φαινόμενο της Βενεζουέλας ή μια παγκόσμια τάση;
-Σε Λατινική Αμερική είναι γενικά, αλλά στη Βενεζουέλα είναι κρίσιμη. Υπάρχουν πολλοί λόγοι, πρώτον, με την ατιμωρησία, και με διαμόρφωσής της. Κάποιος παίζει τις επιτυχημένες συμπεριφορές μοντέλα εκθεμάτων. Στις κοινότητες και γειτονιές, το πιο επιτυχημένο είναι οι κακοποιοί. Οι μεγαλύτερες κακοποιούς, εννοώ 18 ή 20 χρόνια, είναι η πιο επιτυχημένη: σε jevas, μοτοσικλέτες, σε πάρτι, σε κύρος, σεβασμό. Ορισμένοι μάλιστα έχουν καλές σχέσεις με την αστυνομία.
Αλλά πεθαίνουν νωρίς.
Και πώς πεθαίνουν; Σκοτώνουν ο ένας τον άλλο, να σκοτώσει φυλακή ή σκοτώθηκε σε σύγκρουση με την αστυνομία. Τα φίδια είναι ποικίλες, για ένα κορίτσι, επειδή το είπα αυτό γιατί φαινόταν άσχημα. Σε μια γειτονιά, σπίτι βίας περιλαμβάνει τρία περισσότερο ή λιγότερο διακριτές κύκλους.
Πώς αυτές οι τρεις κύκλοι;
-Πρώτον, Οι επαγγελματίες. Επτά ή οκτώ ενήλικες, ηλικίας 18 έως 25 ετών που έχουν γίνει έγκλημα στον τρόπο ζωής τους. Έχουν έναν τρόπο σκέψης, να συλλάβουν την πραγματικότητα, να δημιουργήσουν σχέσεις με την κοινότητα. Γενικά, σε αυτή την ομάδα υπάρχει μια μεγαλύτερη κακοποιό. Αυτό σημαίνει, ένα αγόρι που έχει περάσει 25 χρόνια ή πιο έξυπνο, πιο προσεκτικοί, και ελέγχει την μικρή ομάδα για το γόητρο και όχι στην επιβολή ίδια. Κάποιος που είναι σε θέση να οργανωθούν ώστε να προγραμματίσουν τις δράσεις τους έξω από την κοινότητα. Εντός της κοινότητας προστασία των πολιτών και να μην επιτρέψει την είσοδο των άλλων ομάδων, είναι οι πραγματικοί αστυνομία, αλλά όταν σκοτώνουν το μεγαλύτερο κακοποιό σε εκρήγνυται γειτονιά παίρνει μία περίοδο αναρχίας, η οποία μπορεί να διαρκέσει δύο ή τρία χρόνια, μέχρι το άλλο αυξάνεται και με κάποιο τρόπο καταφέρνει να επιβάλει.
Τι γίνεται με τα άλλα δύο;
Γύρω στο πρώτο αυτό κύκλο είναι ένα άλλο των εφήβων μεταξύ 14 και 18 ετών, ηλικίες, βέβαια, δεν είναι σταθερή, αλλά αναφορική. Αυτή η ομάδα μπορεί να αποτελείται από μια δωδεκάδα ή περισσότερο. Ο πρώτος κύκλος θα χρεώνουν αυτά τα παιδιά κάποια δράση. Είναι ασφαλέστερο για το έγκλημα επειδή δεν είναι ακόμη νόμιμη ηλικία του, έτσι ώστε να μην πληρώνουν φυλακή ή υπόθεση πηγαίνει σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα.
Αυτά είναι που εισέρχεται στο δεύτερο κύκλο της δραστηριότητας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο καθένας θα καταλήξει στον κύκλο των επαγγελματιών. Μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τα όπλα, αλλά συνήθως δεν έχουν καλή στόχος, αλλά είναι επειδή παίρνουν φάρμακα, πάρα πολύ. Και σε αυτό το δεύτερο κύκλο είναι η τρίτη μεγαλύτερη, τα παιδιά που είναι 10, 12, 14 χρόνια. Εάν η πρώτη είναι η επαγγελματική και η δεύτερη είναι οι μαθητευόμενοι, η τρίτη είναι ο παρατηρητής.
Τι ακολούθησε;
«Αυτά τα παιδιά ακούν συνεχώς όλα τα κατορθώματα ότι ο πρώτος κύκλος θα πρέπει να αποσπάσουν. Φυσικά, πολλές φορές είναι σαν παραμύθια των αλιέων ή κυνηγοί, οι οποίοι έχουν πολλά ευρεσιτεχνίας, αλλά να προσελκύσει την προσοχή των παιδιών, επειδή είναι ενδεικτικά αφηγήσεις δείχνουν τα λίγα που μπορούν να πάρουν εκεί. Les ξυπνήσει τη φαντασία και τη φαντασία. Έτσι, έχουμε δει ότι μερικοί ερευνητές αναρωτιούνται στα σχολεία: τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Και ένα καλό ποσοστό των παιδιών απάντησαν: Θέλω να είμαι κακοποιός. Υπάρχει άφθονος μοντελοποίηση, αν το μοντέλο τιμωρήθηκε δεν παράγουν αυτό το αποτέλεσμα, δεν μιμείται. Αλλά αν είναι επιτυχής, γίνεται μια μιμητός συμπεριφορά που μπορώ να παίξω. Και εδώ είναι μια σχεδόν απόλυτη ατιμωρησία.
«Τι άλλα μοντέλα είναι στη γειτονιά που επιτρέπουν έξω από αυτούς τους κύκλους;
-Σε Βενεζουέλα σχήμα που μπορεί να δώσει το βιοτικό επίπεδο είναι η μητέρα, όχι ο πατέρας, γιατί συνήθως υπάρχει μια ασταθής εικόνα, έρχεται και φεύγει, έχει μικρή επίδραση. Η μητέρα συνήθως φροντίζει και προσπαθεί να συμβουλεύει το παιδί, αλλά η μητέρα της Βενεζουέλας πρέπει να γιο, δεν θα χρειαστεί να πάει, αυτό είναι προγονική γιατί; Επειδή δεν έχει σύζυγο.Ακόμη και με μια παροδική ή σταθερή εταίρο στο σπίτι, αυτή η ανδρική φιγούρα είναι συχνά οριακή. Θα πρέπει να γνωρίζετε το Βενεζουέλας λαϊκή οικογένεια να συνειδητοποιήσει αυτό.Πηγαίνει σε συνενοχή με το παιδί για να μην το χάσετε. Αυτός μπορεί να διεκδικήσει, να δώσει συμβουλές, αλλά αν έρθει με κάτι κλαπεί από το σπίτι, το κρύβει. Μια αμφιλεγόμενη κανόνας έχει συνταχθεί.
Έχω βρει περιπτώσεις όπου η μητέρα έχει πάρει τόσο κακό ότι το παιδί σας είναι ένας εγκληματίας που είναι άρρωστος. Υπάρχει αυτή η έκφραση: «Είσαι σκοτώνοντας τη μητέρα σου», και ναι αντέδρασε στο αγόρι, εφ 'όσον δεν είναι μια δομική κακοποιό, ο οποίος έχει μια προσωπικότητα που έχει γίνει βίαιη και δεν μπορεί να καταλάβει τίποτα στη ζωή.
«Και αυτό που εσείς ονομάζετε διαρθρωτικές κακοποιούς, τότε πώς να ανακτήσει;
Κανονικά δεν ανακάμψει.
Οι λόγοι για τη δολοφονία ενός αστυνομικού
Τι μπορεί να κάνει το κράτος να κάνει υπό τις παρούσες συνθήκες να αντιστραφεί αυτή η βία;
-Το Κράτος πρέπει να θέλουν, και αυτή η κατάσταση δεν θέλει.
Γιατί όχι?
Ότι μπορεί να αντλήσει πολλές υποθέσεις.
Για παράδειγμα?
Για παράδειγμα, ιδεολογικά το κράτος λέει ότι ο δράστης είναι θύμα της καπιταλιστικής κοινωνίας, και ενώ δεν υπάρχει σοσιαλιστική κοινωνία δεν αξίζει να κάνει τίποτα.
-Σε Ένα κουβανικό μοντέλο σαν μια επίθεση με μαχαίρι μπορεί να δημιουργήσει μια κατάσταση δέος μεταξύ εκείνων που μαρτυρούν την εκδήλωση.
-Imagínate Επιτιθέμενο, αντί να έχουν ένα μαχαίρι, είχε ένα όπλο. Αυτή είναι η διαφορά. Στη Βενεζουέλα τα όπλα επιτευχθεί εύκολα, και δεν ξέρει από πού προέρχονται: σε κάθε κρατικό θεσμό, για τα όπλα σε διεθνές επίπεδο, οι κατασκευαστές θα πουλήσει τις επιχειρήσεις αυτές αναφέρει εκτός από το 5% ή έτσι, κυκλοφορούν παράνομα ως μέρος του λαθρεμπορίου.
«Είπατε ότι η πολιτική του κράτους να μεταφέρει αυτά τα όπλα;
Όταν μου λέτε ότι "έχει μια πολιτική του« δεν ξέρω, γιατί δεν έχω στοιχεία για να πούμε ότι.Αλλά υπάρχουν πολλά μέλη στους κρατικούς θεσμούς που κάνουν, ναι. Οι ίδιοι έχουν πει. Όλα τα καλύμματα είναι Cavim βλήματα.
«Και η αστυνομία ποιος είναι ο ρόλος;
Δεν ξέρω, αλλά υπάρχουν πολλοί αξιωματούχοι μεταγγιστεί τα όπλα αυτά, γι 'αυτό δεν έχει πολιτικά κίνητρα. Θα πρέπει να υπάρχει κάτι, αλλά δεν με παρεξηγείτε με τους μπάτσους.
-¿Los Ίδια η αστυνομία δεν σηκώνουν τα χέρια και τα φάρμακά τους στις γειτονιές;
Ναι, αλλά όχι ότι θα πρέπει να ανεβείτε τα όπλα ή ναρκωτικά, απλά δείχνουν πού πρέπει να πάτε και να τους πάρει.
«Και υπήρξε ένας σημαντικός αριθμός δολοφονιών από την αστυνομία κατά τους τελευταίους μήνες;
Μοιάζει έχει υπάρξει κάποια έλεγχο των όπλων, να συναγάγει ότι κυκλοφορούν πλέον τόσο εύκολα όσο κυκλοφόρησε πριν, και γιατί τόσοι πολλοί αστυνομικοί που πεθαίνουν ή να σκοτώσει για να αφαιρέσετε το όπλο.
Μπορείτε να είστε μια ιεροτελεστία της μετάβασης;
«Εκεί είναι το πρόβλημα είναι, ποτέ δεν ξέρεις αν έχουν σκοτωθεί από τη μείωση όπλα ή οτιδήποτε άλλο. Ένας λόγος για τη δολοφονία ενός αστυνομικού είναι αυτό που προσδίδει κύρος, και μπορεί ακόμη και να είναι μια ιεροτελεστία της μύησης, η οποία είναι πάντα μια δολοφονία. Κάποιος θα πει το νέο συγκρότημα που θα πρέπει να σκοτώσει έναν αστυνομικό.Δίνει το όπλο και λέει "τον σκοτώσει".
Δεν μπορείτε να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο
-¿El Κυρίαρχο μοντέλο που έχει ριζώσει στη γειτονιά, γι 'αυτό είναι ληστεία;
Όχι, υπάρχουν άλλα μοντέλα. Η δημοφιλής είναι εκτεταμένη. Μερικοί άνθρωποι έχουν ποινικές τιμές: κακοποιό. Αυτό δεν είναι μια αρνητική τιμή. Θάρρος είναι κάτι που σας αξία. Αν ο κακοποιός δίνει αξία για να σκοτώσει ένα άλλο, ότι είναι η αξία τους. Και αυτό διέπει τη συμπεριφορά τους. Από την άλλη πλευρά, η μητέρα προσπαθεί να εμφυσήσει τις αξίες στα παιδιά τους και καταφέρνει σε 90% των περιπτώσεων. Αυτή η μεγάλη μερίδα του πληθυσμού δεν έχει υποστεί ζημιά δημοφιλής, αυτό που συμβαίνει είναι ότι η άλλη μικρή ομάδα, αυτοί οι κύκλοι για την οποία μιλάμε, έχουν μια μεγάλη ικανότητα για την καταστροφή επειδή ο έλεγχος κανέναν και ότι φαίνεται να κυριαρχούν τα πάντα. Στην πραγματικότητα, κυριαρχούν οι άνθρωποι με την έννοια ότι ενσταλάξει τον φόβο και την δύναμη για να κλείσει, αλλά δεν κυριαρχούν τα μυαλά τους, τον τρόπο σκέψης τους και το σύστημα αξιών τους.
Το σύστημα αξία των λειψάνων της Βενεζουέλας, να λάβει υπόψη ότι η εγκληματικότητα είναι ένας τομέας. Θα αναπτυχθούν; Ναι, γιατί αν αφήσετε ένα ελεύθερο κοινωνικό φαινόμενο, κατά την κρίση της, αναπτύσσει, πηγαίνει σύλληψη και την πρόσληψη ατόμων. Η μοντελοποίηση θα επηρεάσει και έτσι έχουμε περισσότερο εγκληματίες από ό, τι θα έπρεπε να έχουμε.
«Με αυτές τις άλλες τιμές μπορεί να κερδίσει τη μάχη κατά αποτελεσματικό κράτος που έχει τη θέσπιση;
-Όλα Θέλετε η μάχη κερδίζεται. Τώρα, δεν βλέπω πού πηγαίνει για να κερδίσει. Αυτό καθιστά πολύ σαφές: Δεν βλέπω πού να κερδίσουμε αυτή τη μάχη εδώ και χρόνια. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί δεν έχουμε κράτος Βενεζουέλα.
Ποιες είναι αυτές οι άλλες μεγάλες αξίες του λαϊκού πολιτισμού; Μήπως ο μουσικός, ο αθλητής;
Όχι, όχι, οι τιμές είναι πολύ πιο βαθιά. Η αξία της ζωής, του σεβασμού των άλλων, ότι από την αλληλεγγύη, η οποία είναι τεράστια. Στη Βενεζουέλα δεν υπάρχει Κοινωνικής Ασφάλισης, Κοινωνικής Ασφάλισης είναι μια οικογένεια της Βενεζουέλας. Η οικογένεια της Βενεζουέλας είναι πολύ μεγάλη, επειδή αυτό δεν είναι μια πυρηνική οικογένεια. Και όλα αυτά έρχονται να βοηθήσουν ή να συνεργαστούν σε μια ασθένεια που ασφάλιση δεν μπορεί να καλύψει.
Η αίσθηση της αλληλεγγύης, η οποία είναι μια χριστιανική έννοια, νομίζω ότι είναι κρυμμένο σε Βενεζουέλας και κυριαρχεί. Εννοείται την αξία, την αξία της ομιλίας, να επικοινωνούν. Η συνύπαρξη. Η Βενεζουέλα είναι μια ευχάριστη άνθρωπος, η Ευρώπη είναι ένας οικονομικός άνθρωπος. Τώρα, αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι κάτοικοι σταμάτησαν να φύγετε από το σπίτι, απαλά μιλήσει, γιατί ξέρουν ποιος θα μπορούσε να ακούσει. Αυτό βλάπτει το σύνολο της συνύπαρξης και δεν ξέρω πού θα πάμε να σταματήσει. Αυτό στρεβλώνει την Βενεζουέλας.
'Είμαστε στα πρόθυρα της αποτυχίας ως κοινωνία;
-των Συνεχίστε ως εξής, Βενεζουέλα εξαφανίζεται ως κοινωνία. Δεν ξέρω ποιος θα έρθει, θα έρθει η αναρχία, θα σκοτώσει, δεν ξέρω. Όμως, καθώς συνεχίζουμε να ακολουθήσει την εταιρεία ως μια ολοκλήρωση εξαφανίζονται.
Είπατε ότι η βία είναι μεταδοτική . Είμαστε σε θέση να τη συμφιλίωση;
Αυτή είναι η αντίδραση θα έχετε στο Facebook, για παράδειγμα, όταν σκοτώσει έναν κακοποιό.Διαβάστε τα σχόλια. Είναι φυσιολογικό ότι κάποιος έρχεται να σκέφτονται «ας σκοτώσουν σκατά, με τα σκουπίδια." Είναι φυσιολογικό ότι κάποιος μπορεί να σκεφτεί μια λύση, καθώς, αλλά στην πράξη εισάγετε τιμές, εισάγετε τις ηθικές πεποιθήσεις που απαιτούν από εσάς να βρείτε μια άλλη λύση. Αυτό είναι, ας πούμε, μία αυθόρμητη αντίδραση. Ο καθένας είναι σε θέση να υποβάλουν αυτά τα γεγονότα για προβληματισμό, που βασίζεται στις αξίες και τις ηθικές αρχές. Αλλά μερικοί άνθρωποι δεν το κάνουν. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να δικαιολογήσει ακόμη και αυτή τη σκέψη ως αυτοάμυνα ως νόμιμη άμυνα ", αν είναι διατεθειμένοι να με σκοτώσουν, επειδή εγώ τους σκοτώσει πρώτα." Δεν αποτελεί επαρκή δικαιολογία, αλλά είναι σε θέση να δικαιολογήσει. Πέρυσι είχαμε ένα ποσοστό δολοφονία του 79 τοις εκατό χιλιάδες, τώρα 83. Πώς θα πάμε να έχουν το επόμενο έτος;
Το δημοφιλές και ελίτ δύο κόσμους απομόνωση
- Ποια είναι η ευθύνη της κοινωνίας στο σύνολό της, συμπεριλαμβανομένων των ελίτ και επαγγελματική μεσαία τάξη;
Αυτό είναι μάλλον πολύπλοκη και θα χρειαστεί χρόνος για να απαντήσει. Για να πω κάτι: οι άνθρωποι των λαϊκών στρωμάτων βλέπει τους ανθρώπους από τα οποία μιλάτε, οι οποίοι έχουν τα αυτοκίνητα, που ζουν σε κατοικημένες περιοχές, θεωρείται ως "άλλη". Δεν βλέπω τους ως δικό τους.
Στη Βενεζουέλα υπάρχουν δύο κόσμοι που δεν επικοινωνούν: ο κόσμος της λαϊκής ζωής και ο κόσμος της ζωής των ελίτ. Οι ελίτ δεν προσεγγίζουν το δημοφιλή στον κόσμο, και δημοφιλείς τομείς είναι κοντά στις ελίτ, επειδή πρέπει να δουλέψουμε και να ανταλλάξουν μαζί τους, αλλά θεωρείται ότι ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο. Κανονικά δεν χάος με αυτούς. Έτσι, υπάρχουν ορισμένες σχέσεις οικειότητας.
Στη Βενεζουέλα υπήρξε πάντα το πράγμα που πρέπει να λάβει υπόψη την ανθρώπινη, προσωπική πλευρά του άλλου, αλλά για την ίδρυση διαφορές. Ο κόσμος ελίτ είναι ο σύγχρονος κόσμος και για ορισμένες Βενεζουελιάνοι ότι ο κόσμος δεν είναι δικός σας καθόλου, με οποιονδήποτε τρόπο. Έτσι έχουμε δύο τομείς, δύο κόσμων, οι οποίοι δεν βρίσκονται και σε αυτό το σημείο είναι πιο μακριά από ό, τι πριν, γιατί έχουν εμποτίσει με τις πλέον δημοφιλείς τομείς διάκριση, αλλά μια επιθυμία για αντιπαράθεση.
Αυτό είναι χαρακτηριστικό των επαναστάσεων, ακραία ταξική πάλη, να εντείνουν τις αντιφάσεις της κατηγορίας να γίνεται η επανάσταση.
Τι έκανε η κοινωνία; Όταν λέω εννοώ την κοινωνία που κυριαρχούν: συνέχισε με το ρόλο της, κάνοντας τα δικά τους προγράμματα τα οποία υποθέτουν ότι οι άλλοι θα πρέπει να διαδραματίσει κάποιο ρόλο. Απλά σκεφτείτε τι πρέπει να κάνουν το δικό τους και να αναλάβουν το τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι. Υπάρχουν τηλεόραση, προβλέπεται μοντέλα μεσαία τάξη, όταν αυτό δεν είναι ό, τι θέλετε στο δημοφιλές. Στους δημοφιλείς τομείς θέλουν αυτό που άλλοι έχουν, αλλά το σύστημα σχέσεων, ή το σύστημα της σκέψης ή τις αξίες που έχουν ελίτ.
Μέρος αυτών των ελίτ αποφάσισε επίσης να εγκαταλείψει τη χώρα.
Και, επίσης, αφήνει την πόλη, ώστε να γνωρίζετε.
- Προς τα πού;
-Για Την Ισπανία, για παράδειγμα. Μπορούσαμε να πούμε ότι στη γειτονιά μου υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πάει στην Ισπανία για να Παναμά στην Κολομβία.
«Και η ελίτ δεν υπήρξε επίσης μια γλώσσα και τη βία ενάντια στη λαϊκή;
Ναι, βέβαια, αλλά το στίγμα που εξακολουθούν να παράγονται από τα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης, από την αρχή. Όσοι κάνουν ομιλίες τους είναι εκείνα που σχηματίζονται στη δομή της Βενεζουέλας μεσαία τάξη. Λένε αλλιώς, αλλά το ίδιο περιεχόμενο, την ίδια έννοια. Αυτό είναι το πρόβλημα. Νόμιζα ότι ήταν κάτι άλλο και ψήφισα υπέρ του Τσάβες την πρώτη φορά, αλλά αυτό είναι χειρότερο. Και οι έννοιες είναι το ίδιο αποκλεισμού, αλλά και υποκριτική. Και να με συγχωρήσετε να πω τι σκέφτομαι.
Ποιο είναι το σχέδιο για τον Alejandro Moreno να ξεκλειδώσετε τη βία κουτί;
Μιλήσαμε για τις γειτονιές και τα μοντέλα, δεν έχουμε πει τα πάντα. Σε κάθε γειτονιά υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για τα παιδιά, αυθόρμητα, και βάζει χρήματα στην τσέπη σας για αθλητικές ομάδες, ομάδες χορού για τα αγόρια και τα κορίτσια. Η εκκλησία είναι παρούσα και έχει πολύ σημαντικά μοντέλα για τη συνύπαρξη, αλλά, τι ποσοστό; Πόσο μακριά μπορεί να σας πάρει ότι, αν οποιοσδήποτε δράστης δείχνει τις επιτυχίες τους και δεν συμβαίνει τίποτα;
Υπάρχουν μοντέλα, πάλι, υπάρχουν ιδρύματα που παραμένουν, οι οποίες είναι αποτελεσματικές, όπως το σχολείο. Και υπάρχουν αυθόρμητες μοντέλα των ατόμων που εργάζονται με την κοινότητα: οι άνθρωποι που είναι οι αναφορές που μιλούν, να πάρει λύσεις που διαπραγματεύονται και να καταλήξουν σε συμφωνία με τους κακοποιούς γνωρίζουν. Αυτό το μοντέλο λειτουργεί και τηρείται ακόμη και μεταξύ τους κακοποιούς. Αλλά αν δεν υπάρχει παρέμβαση, λίγα μπορούν να γίνουν αποτελεσματικά, σε ένα κράτος να επιβάλει το ρόλο του ως υπερασπιστή της ελευθερίας και της δυνατότητας δράσης των ανθρώπων.
Πώς θα ήταν αυτό το επέμβαση; Από τη δεκαετία του ογδόντα, η Βενεζουέλα είναι μια κοινωνία με πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες .
-Η Εγκλήματος μέχρι Τσάβες ήταν περισσότερο ή λιγότερο ελεγχόμενες. Είχαμε ένα χαμηλότερο έγκλημα της Κολομβίας, της Βραζιλίας, του Μεξικού, του Ελ Σαλβαδόρ. Από αυτό μεγαλώνει επ 'αόριστον Τσάβες. Πρέπει να υπάρχει, τότε, ένας παράγοντας που ευνοεί, δεν είναι ότι υπήρξε μια αποτυχία στο παρελθόν, αλλά ήμασταν από τις πιο βίαιες χώρες.
«Έχεις συμμετάσχει σε ένα σχέδιο της κυβέρνησης για να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος της βίας;
Όχι, όχι, έχω κληθεί δύο φορές από το Υπουργείο Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Ειρήνης να συμμετάσχουν σε ένα φόρουμ, όπου παρουσίασα κάτι και τους άλλους επισκέπτες πάρα πολύ.Δεν Έχουν συνόδους εργασίας. Αν είμαι κάλεσε, για να μην πω ότι κανείς δεν συνεργάζονται.Πήγα κάποτε σε μια σύνοδο εργασίας και ήταν με την εντολή Leopoldo López εκστρατεία για την πρωτοβάθμια αντιπολίτευση. Η μόνη φορά. Τηλεφώνησέ μου και όχι να μου ζητάει πληροφορίες, ακριβώς αυτό.
Με την ηλικία και την εμπειρία που έχει ζήσει στο Καράκας, είστε αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;
-Στον Βενεζουέλας Είμαι πολύ αισιόδοξος. Αλλά είμαι πολύ απαισιόδοξος σχετικά με τα θεσμικά όργανα που παράγουν τις ελίτ, που είναι διαζευγμένοι από βαθιά αίσθηση των πραγματικών νοημάτων της Βενεζουέλας. Η Βενεζουέλας να νιώθω μεγάλη, έχει διαμορφώσει διαφορετικά. Οι ελίτ όλων των ειδών, από αριστερά, δεξιά, όταν φτάσουν θέσεις εξουσίας λειτουργούν με τρόπο που δεν συνάδει. Υπήρξε μια εποχή που ονομάζεται Τέταρτης Δημοκρατίας, όταν φαινόταν ότι κάθε φορά που περπάτησε προς την καλύτερη οργάνωση του κράτους, περισσότερη κατανόηση, περισσότερο δημοκρατική. Αυτό σταμάτησε και ότι, καλά ...
Αλλά αυτό ήταν μια περίοδος της σύνδεσης με το δημοφιλές, την ταυτοποίηση και την εκπροσώπηση των λαϊκών στρωμάτων με την πολιτική και κυβερνητική διαχείριση.
-Τα Κυβέρνηση ομιλίες είναι βίαιη. Είναι επιθετικοί. Διαμορφώθηκε βία. Αυτό δεν είναι δημοφιλής. Αν νομίζετε ότι είναι δημοφιλείς μορφές, λαογραφία, επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω επίσης είχε πριν. Αλλά το πνεύμα, το περιεχόμενο, τα νοήματα, συναισθήματα που αντιπροσωπεύεται από αυτή την κυβέρνηση δεν είναι δημοφιλείς.
