Του Λέανδρου Ρακιντζή
Οι πάντες ζητούν και προσπαθούν να επιλύσουν τα προσωπικά, τοπικά και εθνικά προβλήματα τουλάχιστον θεωρητικά, γιατί όταν κάποια λύση διαφαίνεται στον ορίζοντα και θίγει έστω και ακροθιγώς τα ατομικά τους μικροσυμφέροντα, αντιδρούν, συνασπίζονται και προσφεύγουν στη βοήθεια πολιτικών δυνάμεων για να τη ματαιώσουν. Υπάρχουν όμως ορισμένα ζητήματα που ενώ φαίνονται αρχικά ασήμαντα και αμελητέα μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις για άτομα και για την κοινωνία και που θα μπορούσαν να επιλυθούν με ελάχιστο κόστος και χωρίς σοβαρές αντιδράσεις αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση έστω και σε τοπικό επίπεδο και αυτό εξαρτάται από την ενημέρωση και συσπείρωση των πολιτών που με τη βοήθεια οργανώσεων θα ασκήσουν πολιτική πίεση.
Ενδεικτικά αναφέρω το πρόβλημα που έχουν προκαλέσει κάποιοι δήμοι κυρίως της Αττικής, για την ικανοποίηση αλαζόνων δημοτών, που πιστεύουν ότι είναι περισσότερο ίσοι από τους άλλους, έχουν προχωρήσει πολλές φορές ειδικούς σχεδιασμούς σε μονοδρομήσεις δρόμων για να αποτρέψουν την διαμπερή διέλευση οχημάτων από τους εσωτερικούς δρόμους, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται υπέρμετρα οι κεντρικές αρτηρίες, να δημιουργείται κυκλοφοριακή συμφόρηση και αν κανείς τολμήσει να εισέλθει στους δρόμους αυτούς να εμπλέκεται σε λαβύρινθο.
Σκόπιμο θα ήταν να ρυθμιστεί το όλο ζήτημα νομοθετικά, ώστε να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο κυκλοφοριακό δίκτυο με παράλληλες εναλλακτικές διαδρομές, να απαγορευτεί η μονοδρόμηση των οδών με πράξη μόνον των Ο.Τ.Α και οι παράλληλοι μονόδρομοι να έχουν την αντίθετη φορά διότι συναντάμε πέντε ή έξη μονόδρομους με την αυτή κατεύθυνση και όταν η οδός διέρχεται διαμπερώς από περισσοτέρους δήμους θα πρέπει να έχει την αυτή φορά. Οι πεζοδρομήσεις των δρόμων θα πρέπει να γίνονται με γνώμονα όχι την εξυπηρέτηση τοπικών παραγόντων για τη δημιουργία καφενέδων αλλά για το γενικότερο καλό και την ησυχία των περιοίκων.
Πιστεύω ότι αν τα μέτρα αυτά ληφθούν σωστά θα έχουμε ανετότερη κυκλοφορία των οχημάτων και καθένας θα φτάνει στον προορισμό του εντός του προβλεπτού χρόνου, η οδήγηση θα γίνει πιο ευχάριστη χωρίς να δημιουργεί εκνευρισμούς και αντεγκλήσεις και θα προκύψει επίσης οικονομία καυσίμων και περιορισμός καυσαερίων. Ήδη με την καθιέρωση των Καλλικρατικών δήμων τα μέτρα αυτά μπορούν να ληφθούν πιο εύκολα.
Εξάλλου με την ανοχή πολλές φορές των οργάνων των Ο.Τ.Α οι διάφοροι επαγγελματίες και όσα έχουν απομείνει περίπτερα τα οποία πλέον παρά το νόμο που καθορίζει τις διαστάσεις τους έχουν μέγεθος και λειτουργία μικρού super market, καταλαμβάνουν παράνομα τα κεντρικά πεζοδρόμια των δήμων με κίνδυνο τραυματισμού των πολιτών - έχουν καταγραφεί ήδη τέτοια περιστατικά – ενώ δυσχεραίνεται ή εμποδίζεται η διέλευση των ΑΜΕΑ.
Για την εξάλειψη των φαινομένων αυτών πρέπει επιτέλους τα αστυνομικά όργανα να αφεθούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους.
Τέλος ως πολύ επιμορφωτικό και διαφωτιστικό για τους πολίτες μέτρο προτείνεται να υποχρεωθούν νομοθετικά οι Ο.Τ.Α να επεξηγούν βραχέως στις πινακίδες των οδών τον λόγο της ονοματοδοσίας, ώστε να διαιωνίζεται η ιστορική μνήμη.
Με τη συνένωση των δήμων λόγω Καλλικράτη παρατηρείται επίσης το φαινόμενο εντός του ιδίου δήμου να έχουν οδούς με την ίδια ονομασία και πρέπει προς αποφυγή παρεξηγήσεων κάποιες να μετονομαστούν με αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων ώστε να παραμείνει ένας μόνο δρόμος με την αυτή ονομασία σε κάθε δήμο. Ομοίως οι μεγάλοι λεωφόροι που αλλάζουν ονομασία και αρίθμηση σύμφωνα με τα όρια των επιμέρους δήμων πρέπει να αποκτήσουν ενιαία ονομασία και αρίθμηση.
* Ο κ. Λέανδρος Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης Ε.Τ., πρώην Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης
